بدون عنوان

بهترینم، چشم به هم زدیم و پنج ماه گذشت. باورم نمیشه پنج ماهه که تو فرشته نازنینم تو آغوشمی و هر روز بیشتر از قبل عاشقت میشم. 

ستاره من، هر روز کار جدیدی می کنی که با دیدنش قلبم سرشار از عشق و لذت میشه. چند روزه که پاهات رو کشف کردی و تلاش می کنی پاهات رو بگیری و بکنی تو دهنت. وقتی من یا بابایی بغلت می کنیم می تونی بچرخی و روبرو رو نگاه کنی یا با دستت ما رو هل می دی و خودت رو می کشی عقب تر. هر چند روز هم یه صدای جدید به صداهایی که درمیاری اضافه میشه یعنی از روی روی صدایی که درمیاری تشخیص می دم الان از وضعیتی که داری خوشحالی یا داری اعتراض میکنی. 

وقتی با ما سر سفره غذا میشینی انقدر با اشتیاق به غذاها و نوشیدنی ها نگاه می کنی که غذا از گلوم پایین نمی ره و لحظه شماری می کنم واسه وقتی که اولین قاشق غذا رو تو دهنت بزارم . 

اینم پسر زیمناستیک کار من :